بررسی تنوع ژنتیکی انگورهای سیستان با استفاده از نشانگر مولکولی ریزماهواره

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی انگورهای سیستان dna ژنومی بوسیله مارکرهای ریزماهواره آنالیز شدند. ژنوتیپ های مورد مطالعه واریته های جمع شده در مرکز تحقیقات کشاورزی زابل بودند. نمونه ها جمع آوری شده و در دمای c°80- نگهداری شدند. 35 نمونه با 12 مارکر ریزماهواره آنالیز شده و محصولات pcr روی ژل پلی اکریلامید جداسازی شدند. حضور یا عدم حضور محصولاتpcr به صورت صفر و یک برای آنالیز بیشتر اسکور بندی شد. از 12 مارکر ریزماهواره استفاده شده، 4 مارکر مونومورفی نشان دادند و پرایمرهای باقیمانده 51 آلل تولید کردند. تعداد آلل در هر لوکوس بین 8-5 با متوسط 37/6 متفاوت بود. هتروزیگوسیتی مورد انتظار دامنه اش بین 6915/0 و 8658/0 متفاوت بود. هترویگوسیتی مشاهده شده بالاتر از 88/0 نشان می دهد که آغازگرها خیلی کارا بودند. محتوای اطلاعات چند شکلی دامنه اش بین 685/0 و 852/0 بود و به طور متوسط 77/0 بود. تجزیه خوشه ای داده های مولکولی بر مبنای روش upgma و ضریب تشابه جاکارد انجام گرفت. در تجزیه مختصات اصلی نیز7 مولفه اول 59/46 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند. از تست مانتل برای تعیین میزان همبستگی بین ماتریس های تشابه و کوفنتیک استفاده شد و 85/0r = بدست آمد. تجزیه خوشه ای بوسیله نرم افزار داروین بر مبنای روش upgma و 1000 بوتسترپ انجام گرفت و ارقام به سه گروه تقسیم بندی شدند. شباهت بین ژنوتیپ های مختلف بر اساس نتایج، دامنه را برای مطالعات آینده مورد بحث قرار داد.